Afiyet Hakkında Dini Hikaye

“Ya Rabbi Afiyet ver, Ya Rabbi Afiyet ver…”

İmam Kuşeyri (k.s) dilinden;

Sufinin birisi sürekli olarak,

-” Allah’ım senden afiyet istiyorum, Ya Rabbi afiyet ver” diye dua ediyormuş. Neden böyle dua ettiğini merak edenler bir gün kendisine sordular. Sufi de sürekli böyle dua etmesinin nedenini başladı anlatmaya;

-” Manevi terbiyeye girdiğim ilk günlerde hamallık işi ile uğraşıyordum. Bir gün epeyce ağır bir un yükü taşıyordum. Dinlenmek için yükü bir yere koydum ve orada,

-” Ya Rabbi, eğer her gün bana yorulmadan iki ekmek verirsen, onunla yetinirim” diye dua ettim. Ben böyle dua ederken önümde iki kişi kavgaya tutuştular. Bende hemen aralarını bulup onları barıştırmak için yanlarına vardım. Kavga edenlerden biri elindeki cismi hasmına vurmak isterken başıma vurdu. Başımdan akan kanlarla yüzüm kana bulanmıştı. O sırada bulunduğumuz bölgenin asayişinden sorumlu kişi yanımıza geldi ve kavga eden iki kişiyi yakaladı. Beni de yüzüm kanlar içinde görünce kavgacı zannedip onlarla birlikte hapse attı.  Bir müddet hapiste kaldım. Her gün iki ekmek veriyorlardı.

Bir gece uyurken rüya gördüm, biri bana;

-“Sen her gün yorulmadan iki ekmek istedin fakat Allah’tan afiyet (beden, din ve dünya selameti) istemedin, işte istediğin sana verildi!” dedi.

Rüyadan uyandım ve o günden bu yana hep,

-” “Ya Rabbi Afiyet ver, Ya Rabbi Afiyet ver” diye dua etmeye başladım. Bir ara hücrenin kapısı açıldı ve birisi;

-“Hamal Ömer nerede?” diye bağırdı. Beni götürdü, ellerimi çözdü ve beni bıraktılar.

Afiyet hakkında Peygamber Efendimiz (sav)’in bir hadisi:

“Allah’tan afiyet isteyin. Kula kamil imandan sonra afiyetten daha büyük bir nimet verilmemiştir.”